Elektromagnetische velden komen overal in de wereld voor. Deze velden zijn niet zichtbaar en in veel verschillende soorten aanwezig. De meest bekende variant is het licht van de zon. Andere varianten zijn radiogolven, infrarood licht, UV-licht en röntgenstraling.

Elektrische velden ontstaan door verschillen in voltage en worden weergegeven in Volt per meter (V/m). Magnetische velden ontstaan als er een stroom loopt en worden weergegeven in ampère per meter (A/m) of ook wel flux in microtesla. Bij de heel lage frequenties zijn het elektrische en het magnetische veld onafhankelijk van elkaar. Bij hogere frequenties zijn deze velden gekoppeld en spreekt men van elektromagnetische velden.
Elektrische en magnetische velden zijn dicht bij de bron het sterkst en hun sterkte neemt snel af naarmate ze verder van de bron zijn verwijderd.
Elektrische velden kunnen worden gedempt of afgeschermd door allerlei materialen, zoals metalen platen, maar ook bomen of gebouwen. Magnetische velden zijn moeilijker af te schermen of te dempen.

Rondom elk elektrisch apparaat is er sprake van gecombineerde elektromagnetische velden. Voorbeelden zijn radio, tv, computer, haardroger, lampen. De elektromagnetische velden worden ook gebruikt als toepassingen, zoals magnetron, diefstaldetectiepoortjes, radio- en tv-uitzendingen, draadloze telefoons en mobiele telefoons. Dit komt omdat elektromagnetische velden informatie kunnen overdragen over een lange afstand of snel iets kunnen opwarmen.

In dit artikel:

• Frequenties
• Ioniserende straling
• Lage frequentie
• Niet-ioniserende straling
• Gezondheidsrisico's
• Veiligheidsafstand