Eerste Cradle to Cradle woning

Hoewel de Cradle to Cradle-visie in Nederland veel bijval heeft gekregen en er talloze congressen en symposia aan gewijd worden, zijn er nog maar weinig praktijk-voorbeelden. Daar is nu grote behoefte aan. Jouke Post van XX architecten gebruikt de bouw van zijn nieuwe woning in Bergschenhoek als een intensieve praktijktest van C2C.

Post is een vroege pionier op het gebied van C2C. In 1998 bouwde hij zijn eigen kantoor volgens wat ze toen (het begrip C2C bestond nog niet) het levensloopprincipe noemden. In dit project wilde Post een antwoord formuleren voor de korte levensduur van kantoren. Als hoogleraar aan de TU Eindhoven heeft hij de opgedane ervaring verder uitgewerkt. In het door hem opgezette C2C lab@xxarchitecten, wordt samen met een club jonge afgestudeerden gewerkt aan de verdere uitwerking van de C2C-ideeën.

Nu, twaalf jaar later, is het weer tijd om zelf de opgedane kennis aan de praktijk te toetsen. Dit keer is zijn eigen woning het onderzoeksobject. In Bergschenhoek, langs de Rotte moet volgend jaar de nieuwe C2C- woning verschijnen.

Geheel overeenkomstig de C2C-visie wil hij de woning in evenwicht krijgen met de leefomgeving. Water, energie en luchtkwaliteit moeten door het gebouw verbeterd worden in plaats van aangetast zoals nu meestal het geval is. Materialen behoren bij te dragen aan een gezonde omgeving en behouden blijven voor de kringloop.

De eerste stap is het kiezen van een bouwmethodiek. Een kenmerk van een C2C-woning is dat het ook weer makkelijk uit elkaar gehaald moet kunnen worden. Post kiest hier voor een demontabele staalconstructie. Staal is nu al voor 95% herbruikbaar en kent bij de productie nauwelijks afval.

Een ander belangrijk aspect bij C2C-bouwen is de zuiverheid van het materiaal. Hoe minder onderdelen een materiaal bevat hoe makkelijker het te hergebruiken is. Bij de keuze van het dakpakket stuitte Post op een probleem. Vanuit het oogpunt van de gekozen bouwsysthematiek wilde hij graag sandwich dakplaten gebruiken. Deze platen worden samengesteld uit diverse materialen. De gebruikte lijm bleek echter een bedrijfsgeheim. De leverancier wilde niets zeggen over de ingrediënten, de giftigheid of de afbreekbaarheid. Er kon dus ook geen oordeel gevormd worden of de materialen veilig en goed hergebruikt kunnen worden.